کشف گونه ای نو از یک دایناسور گردن دراز - وبلاگ ورساچه

به گزارش وبلاگ ورساچه، در طی یک کشف جالب توجه نو، دیرینه شناسان پیروز شدند با آنالیز یک فسیل دایناسور که حدود 30 سال پیش در کشور چین یافت شده، گونه ای نو از دایناسور های گردن دراز سوروپود را شناسایی نمایند.

به گزارش وبلاگ ورساچه، به گفته دانشمندان، این گونه نو دایناسور گردن دراز تقریباً 155 میلیون سال پیش و در دوران ژوراسیک پسین، بر روی زمین می زیسته است. تحقیقات نشان می دهد طول این گونه نو که با نام علمی Rhomaleopakhus turpanensis نامگذاری شده، به بیش از 25 متر (82 فوت) می رسیده است.

این دایناسور یکی از اعضای خانواده Mamenchisauridae، گروهی از دایناسور های سوروپود (گردن دراز گیاهخوار) بود که از دوره ژوراسیک و کرتاسه اولیه در دشت های وسیع آسیا و آفریقا زندگی می نموده است. پروفسور پل بارت، دیرینه شناس گروه علوم زمین در دانشگاه کالج لندن و گروه علوم زمین در دانشگاه کالج لندن، در این خصوص می گوید: این دایناسور ها مهره های اضافی در گردن خود داشتند که آن ها را درازتر از همنوعان خود می کرد. علاوه بر این، مهره های گردن این جانور نیز درازتر بود. ما نمی دانیم که چرا چنین تحولی در بدن این جانور اتفاق افتاده، اما احتمالاً این گونه ای سازگاری با محیط اطراف برای برطرف احتیاج های تغذیه بوده است.

فسیل های یافت شده مربوط به اندام های جلویی تقریباً سالم Rhomaleopakhus turpanensis است که در حوضه تورفان، در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ چین به دست آمده است. پروفسور بارت گفت: دایناسور Rhomaleopakhus turpanensis در ابتدا رسماً به عنوان گونه ای از دایناسور مشابه دیگری به نام Hudiesaurus sinojapanorum توصیف شد، اما تعدادی ویژگی دارد که در هیچ سوروپود دیگری دیده نمی گردد. به عنوان مثال، این گونه احتمالاً تنومندترین بازو ها را در بین سایر سوروپود های شناخته شده در این عصر دارد.

این بدان معناست که این دایناسور در مقایسه با سایر ساروپود هایی که در کنار آن زندگی می کرد، واقعاً قدرتمند بود. همچنین، Rhomaleopakhus turpanensis دارای استخوان بسیار قوی در قسمت داخلی بین دو استخوان بلند ساعد بود. پروفسور بارت می گوید: ما فکر می کنیم که یک برجستگی بزرگ و غیرمعمول در بالای استخوان گردن این جانور وجود دارد که اندام جلویی را خمیده می نماید، به طوری که این اندام جلویی معمولاً در حالت کمی خمیده نگه داشته می شد، نه مستقیم. ما فکر می کنیم این بدان معناست که اندام جلویی فقط حیوان را بالا نگه نمی دارد، بلکه ممکن است کار های جالب دیگری نیز با آن انجام داده باشد.

منبع: sci-news

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ ورساچه